阅读历史 |

第351章 大喜日子(1 / 2)

加入书签

<!doctype html public "-//w3c//dtd xhtml 1.0 transitional//en" "

<html xmlns="

<head>

<title>锦绣清宫:四爷,脑洞大- 第351章 大喜日子-都市言情-jieqi cms</title>

<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=gbk" />

<meta name="keywords" content="" />

<meta name="description" content="" />

<meta name="author" content=" (jieqi cms)" />

<meta name="copyright" content="" />

<meta name="generator" content="jieqi.com" />

<link rel="stylesheet" href="" type="text/css" media="all"/>

<script type="text/javascript">

<!--

var preview_page = "

var next_page = "

var index_page = "

var article_id = "46693";

var chapter_id = "22878505";

function jumppage() {

var event = document.all ? window.event : arguments[0];

if (event.keycode == 37) document.location = preview_page;

if (event.keycode == 39) document.location = next_page;

if (event.keycode == 13) document.location = index_page;

}

document.onkeydown=jumppage;

-->

</script>

</head>

<body bgcolor="#f6f6f6">

<div id="adtop"><script type="text/javascript" src=""></script></div>

<div id="headlink">

<div id="linkleft"><a href=" cms</a>-><a href="书库首页</a>-><a href="小说网友请提示:长时间阅读请注意眼睛的休息。www.126shu.com:

----这是华丽的分割线---</i>

11/modules/article/articleinfo.php?id=46693&quot;&gt;</a>锦绣清宫:四爷,脑洞大&lt;/a&gt;&lt;/div&gt;

&lt;div id=&quot;linkright&quot;&gt;&lt;a href=&quot;上一页&lt;/a&gt; | &lt;a href=&quot;返回书目&lt;/a&gt; | &lt;a href=&quot;下一页&lt;/a&gt; | &lt;a href=&quot; target=&quot;_blank&quot;&gt;加入书签&lt;/a&gt; | &lt;a href=&quot; target=&quot;_blank&quot;&gt;推荐本书&lt;/a&gt; | &lt;a href=&quot;返回书页&lt;/a&gt;&lt;/div&gt;

&lt;/div&gt;

&lt;div id=&quot;title&quot;&gt; 第351章 大喜日子&lt;/div&gt;

&lt;div id=&quot;content&quot;&gt;果然没多久,孟氏就来了。

今日这般大日子,乌苏里氏家里不可能不来人的。

只是孟氏念着雅利奇估摸没起来,所以没有第一时间过来。

孟氏来了,后头还跟着白佳氏的一个奴才,是专门来请安的。

雅利奇叫孟氏坐下,就见白佳氏的奴才笑盈盈的:“奴才是奉命来给雅侧福晋贺喜的。我们主子说就不来了,免得您还得接待她。回头等您满月了,再来看您。叫您好生养身子要紧。旁的事都别想。”

“好,劳烦你主子念着我,叫她也好生养身子,她身子弱。等满月的时候再说话。”雅利奇笑道。

去年白佳氏的儿子满月,她也是去了的。

这几年,虽然不常见面,但是她与白佳氏倒是真算朋友了,偶尔叫奴才们互相传话送东西,倒是关系还算好。

那奴才笑着出门,接了铃兰给的红包走了。

孟氏这才贺喜。

“嫂子客气了,我这生的巧,倒是省事。”雅利奇笑道。

“前日里,公爹还写信回来,说担心妹妹,如今等我回去就写信,他老人家就放心了。”孟氏道。

“阿玛去哪了?”雅利奇茫然。

孟氏一愣,忙把事情说了。

雅利奇半晌才叹气:“何苦呢,就好好享福不好么!”

“这事……公爹的意思是,他也不算老,我和爷的意

---这是华丽的分割线---</i>

小说网友请提示:长时间阅读请注意眼睛的休息。:

-----这是华丽的分割线-</i>

思倒是,公爹想的话,也不算大事。只是离家远,暂时怕是不能调回来。”孟氏道。

“罢了,直隶倒也不算远,只是不在跟前,谁伺候他呢?”雅利奇想着自家那有点不会过日子的阿玛,也是愁死了。

↑返回顶部↑

书页/目录